Nadat Avey Tare en Panda Bear zich allebei op een solo-avontuur hebben gericht en Geologist voor zijn dochter heeft gezorgd is de band weer samengekomen voor een album. Dat album, Painting With, klinkt aan de ene kant als typisch Animal Collective, maar heeft aan de andere kant weer net een andere focus. De band noemt het zelf hun Ramones-album. Oftewel: korte liedjes en snel to the point. Maar waar de Ramones hun liedjes vaak juist heel kaal en simpel hielden, gooit Animal Collective hun liedjes propvol met extra beats en arrangementen. Zoals we van de groep gewend zijn, stuiteren de liedjes hyperactief in het rond en doen ze flink psychedelisch aan. Het knappe aan Animal Collective is echter dat ze net de grens weten te vinden tussen pakkende liedjes en psychedelische chaos. Met aan de ene kant bijvoorbeeld het refrein van leadsingle FloriDada dat niet meer uit je hoofd te branden is, en aan de andere kant vervreemdende electronica, gekke ritmes, en een hoog tempo waarbij je voor je het weet weer in een ander liedje terecht bent gekomen. Vergeleken met vorige albums zijn de liedjes, tussen alle ritmes en geluiden door, net wat moeilijker te doorgronden. Luister je echter goed, dan hoor je de Ramones-achtige popliedjes ergens wel terug als basis, waar vervolgens met veel plezier op z'n Jackson Pollocks overheen is geverfd. De band kleurt op Painting With dan ook continu buiten de lijntjes maar niet zó ver buiten de lijntjes dat het onherkenbaar wordt.