Stop de persen, muzikale grensverleggers Autechre komen met hun
eerste studiolangspeelplaat na Exai van zeven jaar geleden. In de
tussentijd werden we verwend met de series Elseq en de NTS-sessies, heel
fijn, maar ruim een uur onderdompelen in het geheel elektronische
geluidsuniversum van Sign is toch van een iets andere orde. Net als op
Exai zijn de tracks gelaagd en meerduidig, zodat je bij eerste
beluistering vooral op zoek gaat naar houvast. De acht minuten M4 Lema
waar Sign – belachelijk normale naam trouwens – mee begint bieden daarna
eigenlijk geen andere optie dan totale overgave. Er gebeurt gewoon
teveel. Soms ontbreekt de beat geheel, dan weer dendert er iets wat op
beat lijkt doorheen, in een enkel geval – Sch.mefd 2 – zou je er zelfs
voorzichtig op kunnen bewegen, dan weer – Th Red A – staar je verward
naar je speakers en het besluit met een sfeervol sfeernummer dat alleen
maar gewoon lijkt door het contrast met wat vooraf ging. En is dat nou
een trombone?
Recensent mania
|
: Enno de Witt |