Sommige nummers van artiesten kun je wel dromen. Soms is het zelfs de volgorde van die nummers die mede aan jouw muzikale dromen meehelpt. Bij ondergetekende geldt dat zeer zeker voor de songs van het album Let It Be. Zo was het ooit zo dat ik voor het boek dat ik ooit schreef (‘Bij The Beatles in de studio’ uit 2009) veelvuldig deze set nummers vanuit de oefenruimte heb gehoord. Uiteindelijk was de definitieve volgorde wat mijn betreft toch echt al bepaald toen Let It Be in 1970 als Beatles-zwanenzang uitkwam.
De heruitgave Let It Be… Naked uit 2003 week zowel in geluid als in volgorde af van het origineel. Volgens Paul McCartney was dit zoals de nummers eigenlijk écht hadden moeten klinken. Maar heel eerlijk? Wanneer je bij Macca’s concerten was, dan kwamen de Spector-trucs zoals de violenlagen en de blaasinstrumenten bij The Long And Winding Road, gewoon weer terug.
Nu is er een jubileumuitgave (in stereo, 5.1 surround DTS, Dolby Atmos gemixt door producer Giles Martin en engineer Sam Okell). Eerste constatering? De volgorde is weer als vanouds. Verder klinkt het allemaal vele malen ruimtelijker. Een andere belangrijke conclusie? ‘De Spector-hand’ is zeer subtiel ingebed maar weldegelijk weer aanwezig.
Waar dat prachtig tot uiting komt? Across The Universe. Je dacht misschien dat je het nummer kende, maar tjonge jonge, wat klinkt deze versie prachtig. Violen die werkelijk fenomenaal combineren met de koorzang en hierdoor nog beter dan ooit tot z’n recht komen. Het niemendalletje Dig It (dat McCartney er in 2003 juist had af laten vallen) klinkt in deze nieuwe mix zelfs voller, waardoor het rechtstreeks uit de oefenruimte gehaald is en ineens als volwaardig nummer gezien mag worden. Andere nieuwe opgedoken pareltjes? De dwingende basedrum aan het begin van I’ve Got A Feeling, de stemmen die in alle nummers nog prominenter aanwezig zijn, Harrisons snerpende geweldige gitaargeluid in One After 909, stampende, deinende, zompige Get Back-mix die voordien altijd wat droogjes klonk. Kortom: de Let It Be-mix van 2021 is genieten geblazen.
Ook belangrijk om te weten? Bij de Special Edition Super Deluxe-versie van deze aangevulde heruitgave is het Fly On The Wall-deel van Let It Be… Naked danig aangevuld. Er zijn registraties te horen van repetities, jamsessies in de studio (luister eens naar het geweldige Without A Song waarin Billy Preston samen met John en Ringo zijn kunsten vertoont), coverversies van andere artiesten (Wake Up Little Susie, Save The Last Dance For Me) en vele nooit eerder uitgebrachte alternatieve versies uit de oefenruimte. Ook zijn nooit uitgebrachte oorspronkelijke mixen van Glyn Johns toegevoegd van de nummers I Me Mine en Across The Universe. In de aanloop naar de documentairefilm (samengesteld door Peter Jackson) die later dit jaar uitkomt, is dit op zeker een zeer smakelijk voorgerecht.