In een platenzaak in Rotterdam klonk muziek.
Natuurlijk. Het klonk lijzig, bezwerend, dromerig en bevatte bovenal
prachtige melodieën. Wie was het? Het bleek te gaan om het titelloze
debuutalbum van Cigarettes After Sex en dat is toch eigenlijk meer de
naam voor een punk- of metalband. Hoe dan ook: pats boem, ik ging om.
Aanschaf was onvermijdelijk. En nu nog draait het album overuren en
daarom keek ik vol verwachting uit naar de opvolger van deze Amerikaanse
dreampopband rondom bandleider Greg Gonzalez. Het goede nieuws is:
eigenlijk is er op Cry niets veranderd, hoewel deze wetenschap zomaar
had kunnen omslaan in ‘meer van hetzelfde’. En het is ook best spannend
hoe de band de komende albums gaat vormgeven, want dan ligt de sleur wel
degelijk op de loer, zo eerlijk moeten we zijn. Gelukkig is daar op Cry
dus totaal nog geen sprake van. Negen nummers lang voert Cigarettes
After Sex je langs oogstrelende landschappen, waarbij je
dagelijkse-sleur-gedachtes als sneeuw voor de zon verdwijnen. Welk
moment van de dag je ook kiest om het album te draaien, het onthaast,
kleurt het moment en tovert een allesomvattende glimlach op je gezicht.
Met titels als You’re The Only Good Thing In My Life, Don’t Let Me Go en
Falling In Love gaat Cigarettes After Sex niet op voor de Nobelprijs
voor de Literatuur, maar dat is meer voor de kniesoren onder ons. Want
samen met het debuutalbum compenseert de band het ruimschoots met een
nieuwe sound in een adembenemende uitvoering.
Recensent mania
|
: Hans van der Maas |