In een platenzaak in Rotterdam klonk muziek. Natuurlijk. Het klonk lijzig, bezwerend, dromerig en bevatte bovenal prachtige melodieën. Wie was het? Het bleek te gaan om het titelloze debuutalbum van Cigarettes After Sex en dat is toch eigenlijk meer de naam voor een punk- of metalband. Hoe dan ook: pats boem, ik ging om. Aanschaf was onvermijdelijk. En nu nog draait het album overuren en daarom keek ik vol verwachting uit naar de opvolger van deze Amerikaanse dreampopband rondom bandleider Greg Gonzalez. Het goede nieuws is: eigenlijk is er op Cry niets veranderd, hoewel deze wetenschap zomaar had kunnen omslaan in ‘meer van hetzelfde’. En het is ook best spannend hoe de band de komende albums gaat vormgeven, want dan ligt de sleur wel degelijk op de loer, zo eerlijk moeten we zijn. Gelukkig is daar op Cry dus totaal nog geen sprake van. Negen nummers lang voert Cigarettes After Sex je langs oogstrelende landschappen, waarbij je dagelijkse-sleur-gedachtes als sneeuw voor de zon verdwijnen. Welk moment van de dag je ook kiest om het album te draaien, het onthaast, kleurt het moment en tovert een allesomvattende glimlach op je gezicht. Met titels als You’re The Only Good Thing In My Life, Don’t Let Me Go en Falling In Love gaat Cigarettes After Sex niet op voor de Nobelprijs voor de Literatuur, maar dat is meer voor de kniesoren onder ons. Want samen met het debuutalbum compenseert de band het ruimschoots met een nieuwe sound in een adembenemende uitvoering.