De lockdown is aan Elvis Costello niet zomaar voorbijgegaan, het gaf hem ook wat rust. Hij 'poste' regelmatig nieuw materiaal op You Tube, deed mee aan enkele internet only-projecten en zag een geliefde muziekvriend aan Covid-19 overlijden: Hal Willner. In het verre Helsinki nam hij een aantal nieuwe singles op, zoals de vrij pittige protestsong No Flag en het ouderwets theatrale Hetty O'Hara Confidential. De rest van dit nieuwe album werd vastgelegd in Parijs en New York, dat wederom onder productionele leiding stond van Sebastian Krys. Het is een plaat geworden waar Costello nog eens zijn veelzijdigheid onderstreept met wederom veel (oude) jazz- en soulinvloeden, maar ook flarden wereldmuziek, avant garde en spoken word in de beste traditie van Ken Nordine. Veertien nieuwe songs en ze moeten even indalen, maar dan blijven er minstens tien goede over met een serie fraaie ingetogen liedjes als I Do (Zula's Song), We Are All Cowards Now, The Whirlwind en What Is It That I Need That I Don't Already Have. Punch The Clockface!