De eerste kopers krijgen er een gratis Totebag bij

Een tokkelende akoestische gitaar. Een fladderende vioolpartij. Een gortdroge snaredrum. En dan die feilloze kopstem van Mark Oliver Everett, alias ‘E’ om het helemaal af te maken. The Deconstruction, het titelnummer van het nieuwe album van Eels brengt de luisteraar binnen luttele secondes weer in vervoering. Het is die geweldige ‘mood’ die Eels heet. Want Eels is meer dan muziek luisteren; Eels is een gevoel. Al twaalf albums lang. Heel af en toe zijn die albums goed, maar veel vaker fantastisch. Ook dit wapenfeit voegt zich met gemak bij de laatste categorie. Het tweede nummer Bone Dry bijvoorbeeld, combineert een Suzy Q-achtige drumpartij met een filmscore-sfeertje. Bij Eels weet je dat de muziek nooit verveelt. Dat componist E altijd een eigenzinnig (‘Shooby-dooby-dooby’, ‘Sha-lala’) van liedjes schrijven heeft. U begrijpt: de verslaving aan dit album begonnen. Het instrumentale niemendalletje The Quandary is vervolgens een opmaat naar het intieme Premonition (voorgevoel) dat handelt over hoop. Daarna gaat het van de sfeervolle samples die Rusty Pipes omarmen, naar de klassieke touch van The Epiphany en de gegarandeerde singlekandidaat Today Is The Day. En dan zijn we nog niet eens op de helft. Sfeervolle instrumentaaltjes (Coming Back, The Unanswerable), een verslavende, zeer dansbare Propellerheads-achtige track (You Are The Shining Light) en een stel lieve pianotracks (Archie Goodnight en There I Said It) leiden meesterlijk naar de finale voordracht In Our Cathedral. Oef. Wát een plaat.