Engels een dichterlijke taal. Neem nou: ‘Bloom Innocent is the
gravity-defying, sky-scraping, stars-reaching sound of a man on a
mission: to excite himself, to escape expectations, to thrust clear of
all his previous achievements. It’s a spacious, capacious, eight-track
wonder glowing with delicate piano, ear-tingling guitar and Fink’s
soulful, woody vocal’. Treffend verwoord, wat mij betreft. Fink’s
ingetogen, zacht golvende muziek sluit op het album Bloom Innocent
naadloos aan bij zijn rustige, donkere stem, die in de verte een beetje
lijkt op een kruising van de stemmen van Bono en David Sylvian. De
instrumentatie op Bloom Innocent ondersteunt de uiterst melodische
nummers perfect. Fink blijkt een zeer moderne singer-songwriter te zijn
die zijn songs fraai hemels laat klinken.
Recensent
mania: Fons Delemarre