Met voorganger The Nashville Sound maakte Jason Isbell en zijn band
The 400 Unit misschien wel de beste americana plaat van het afgelopen
decennium en op Reunions doet hij dat nog eens moeiteloos over. Isbell
vertelt openhartig over de geesten uit zijn verleden, de mensen waar hij
mee omging en de persoon die hij vroeger was: hij heeft een reunië met
een jongere versie van zichzelf. Met samenzang van David Crosby en Jay
Buchanan (Rival Sons) is opener What've I Done To Help een prachtige
mengeling van de zeventiger jaren pop en soul in een authentiek country
jasje. De harmonieën knipogen naar CSNY maar met een soul als Marvin
Gaye. Andere prachtige uitblinker is Be Afraid waarin hij artiesten
aanspreekt om protestsongs te maken: "And if the words add up to nothing
then you're making a choice to sing a cover when you need a battle
cry." De overtuiging en integriteit waarmee hij die boodschap brengt,
niet alleen op Be Afraid maar op heel Reunions, maken dit wederom een
weergaloos goed album.
Recensent mania
|
: Tim Jansen |