Dankzij de huidige omstandigheden is in alle eerlijkheid dit nieuwe album van Lambchop eigenlijk ontstaan uit de noodzaak om de misgelopen inkomsten van de afgelopen tour voor de leden een beetje aan te vullen. Maar het gaf ook meteen de gelegenheid het eens helemaal anders aan te pakken. De leden kozen allemaal een cover en voor het opnemen ervan werd het desbetreffende lid ook de bandleider van dien. Voor frontman Kurt Wagner een interessante insteek om te zien wat deze vrijheid met de band zou doen zo zonder de gebruikelijke ideeën en voornemens die normaal bij eigen liedjes kwamen kijken. Het resultaat bestaat onder meer uit een dertien minuten durende versie van Wilco’s Reservations, met een pakkende fragmentarische instrumentale uitloop als opener. Nakomend een innig uitgesponnen en soulvolle versie van het ooit door George Jones’ gezongen Where The Grass Won’t Grow en is Stevie Wonder’s Golden Lady uiteen getrokken tot een modern popwerk, met hierin een hoofdrol voor Paul Niehaus’s zwoele pedal steel. Een meeslepende trip werd het zodoende inderdaad, maar eentje van veelzijdige eenheid.