De band Mogwai (het Chinese woord voor spook) herinner ik me vooral van een concert in Paradiso. Fenomenaal goed, maar ook snoei- en snoeihard. Na vier nummers doorbijten besloot ik achteraan te gaan staan, omdat verder naar voren staan absolute doofheid betekende, althans zo voelde het toen. Nu, jaren later, is er muzikaal gelukkig niets veranderd bij de postrockers uit Schotland. Sinds hun debuut uit 1995 bouwen ze de meeste songs op van zacht naar hard, soms naar keihard. Maar altijd, ook aan het eind, blijven de veelal instrumentale nummers voorzien van een melancholieke melodie. Zo ook op As The Love Continues, de opvolger van Every Country’s Sun uit 2017. Dromerige geluiden, verpakt in vers schuurpapier. Een muzikale reis in een 4WD door de Schotse hooglanden, één hand aan het stuur, de andere bungelend uit het raam. Terwijl de schapen tot ver op de berg hun gras knagen, levert Mogwai ook nu weer de perfecte soundtrack.