Geschreven door: Dick Hovenga   writteninmusic.com

In 1994 vroeg de jonge saxofonist Joshua Redman of de destijds net zo jonge en veelbelovende pianist Brad Mehldau, bassist Christian McBride en drummer Brian Blade zijn kwartet wilden vervolmaken voor zijn album MoodSwing. Een album vol composities die hij net had geschreven en waarmee hij zijn publiek na het opvallende succes van zijn tweede album als bandleider, Wish, waarop de band uit grootheden Pat Metheny, Charlie Haden en Billy Higgens bestond, weer net zo optimaal wilde bedienen.

MoodSwing werd een groot succes en lanceerde het viertal muzikanten zo keihard dat ze het vervolgens alle vier superdruk kregen met hun eigen carrières.  Grootse jazzcarrières. Soms speelden de afzonderlijke muzikanten nog wel met elkaar, namen soms samen platen op (zoals Redman en Mehldau in 2011 nog met het erg mooie Nearness),  maar nooit meer in deze kwartetformatie.

Het duurde uiteindelijk tot maart 2020 dat we het nieuwe kwartet album, toepasselijk getiteld, Round Again mochten verwachten. Die uiteindelijk door de coronacrisis zelfs werd uitgesteld naar de zomer. Maar gelukkig is het album er nu. Een album dat Redman, Mehldau, McBride en Blade reeds in 2019 opnamen en dat ze na 25 jaar eindelijk weer samen op plaat brengt.

Ondertussen natuurlijk allang niet meer het kwartet onder Redmans naam maar een op zichzelf staand kwartet met alle namen net zo prominent op de hoes. En ze schreven allemaal composities voor het nieuwe album. In totaal zijn er drie van de hand van Redman, twee van Mehldau en McBride en Blade schreven er elk één.

Round Again is een verrukkelijk jazzalbum geworden vol fantastische composities en geweldig spel. Het natuurlijke proces van beter worden door veel te oefenen, op te treden en jezelf te blijven uitdagen heeft ze toto technisch zeer bekwame muzikanten gemaakt die daarnaast nog net zo gretig het avontuur induiken.

Undertow (Redman) en opvolgtracks Moe Honk (Mehldau), Silly Little Love Song (Redman) en Right Back Around (Redman) zijn lekker uptempo composities met lekker losse grooves. Grooves die in de handen van ritmetandem McBride en Blade de exact juiste drive en energie meekrijgen. Composities ook die Mehldau en Redman alle ruimte geven volop hun solomomenten te pakken. En zo briljant en meeslepend als we van hen gewend zijn.

Pas met het door McBride geschreven Floppy Diss nemen ze wat gas terug. Erg fijn om McBride dan optimaal het licht te horen pakken en zijn verbluffende spel te laten horen. Heerlijke compositie ook vol fraaie wendingen en wederom voortreffelijk spel. En wat is ook Mehldau’s Father een prachtige gelaagde compositie. Perfect op maat gesneden voor dit kwartet. Wat een geweldig samenspel van McBride en Mehldau hier. Met het ingetogen startende maar al snel met Redmans spel en de aanzwellende drums van Blade naar grote hoogten getilde Your Part To Play, een compositie van Blade, sluit het album uiteindelijk verstild en zeer stijlvol af.

Van elke compositie op Round Again voel je het spelplezier van de groeven afspatten. De opnamen klinken super levendig, alsof het kwartet voor je in de kamer staat. Dat de mannen eindelijk de tijd namen om weer met elkaar muziek te maken maakt de jazzgeschiedenis rijker, veel rijker.