Tekst Volkskrant Menno Pot

Over het mysterieuze collectief Sault weten we haast niets. Ze maakten in 2019 twee uitstekende albums (5 en 7), de Londense muzikant Dean Josiah schijnt betrokken te zijn, maar verder is Sault een enigma. Mooi dat het nog kan.

Untitled (Black Is) is de tot dusver indrukwekkendste verklanking van het jaar van George Floyd en virulent racisme, een verraderlijk ingehouden soundtrack bij de strijd van Black Lives Matter.

De muziek? Bedachtzaam, vaker beheerst boos dan agressief: experimentele pop die aan soul en hiphop ontsproot, maar even schatplichtig is aan dub, afrobeat en krautrock. Nu eens een avant-gardistisch soort protestgospel (Bow met gastrol van Michael Kiwanuka), dan weer lome soul.

Vrouwen- en mannenstemmen wisselen elkaar af. De kracht zit hem in het schetsmatige, het onaffe, de aan chaos grenzende veelkleurigheid.

De teksten zijn al even fragmentarisch. Zelden nemen ze de vorm aan van poëzie of een coherent statement, het zijn eerder flarden, slogans die je opvangt alsof je langs tv-zenders zapt: ‘The revolution has come (out the lies!)/ Still won’t put down the gun!’ ‘People have died.’ ‘We have rights.’ ‘Don’t shoot, I’m innocent.’

Untitled (Black Is) is een collage van verwarring, pijn en woede, de gekwelde filmscore bij een deerniswekkend jaar.

1. Out The Lies
2. Stop Dem
3. Hard Life
4. Don’t Shoot Guns Down
5. Wildfires
6. X
7. Sorry Ain’t Enough
8. Black Is
9. Bow feat Michael Kiwanuka
10. This Generation feat Laurette Josiah
11. Why We Cry Why We Die
12. Black
13. US
14. Eternal Life
15. Only Synth in Church
16. Monsters
17. June Child
18. Miracles
19. Hold Me
20. Pray Up Stay Up