De vijfde van De Staat. Na Wait For Evolution (2009), Machinery (2011), I_CON (2013), en O (2016) is het uit Nijmegen afkomstige vijftal terug met een nieuwe langspeler. Bubble Gum. Een album met elf nummers, waarvan er tijdens hun optreden op Lowlands al twee voorbijkwamen. Pikachu en Me Time. Vooral die tweede zorgde voor een genotvolle groove in en rondom de tjokvolle Alpha. Zo tegen het avonduur werd de boel een uur lang vakkundig plat gespeeld. Bubble Gum beschrijft het moderne leven in de bubbel. Over verschillende groepen binnen de samenleving die volledig vastzitten in hun eigen zeepbel. De beukende albumopener KITTY KITTY werd al eerder gelanceerd, geflankeerd met een geniale video waar het maniakale bijkans vanaf spat. Een instant live-favoriet, aangezien hij tijdens de In The Round shows al ten gehore werd gebracht. Geïnspireerd op de tijd dat de presidentiële campagne losging in Amerika. Twee kampen. Links, rechts. Rood, wit. En zo zit Bubble Gum vol met boodschappen. Verborgen, duidelijke, serieuze, sarcastische. Zoals we van De Staat mogen verwachten kent de plaat amper zwakke plekken. Bubble Gum rockt, ramt en knalt door. Exact halverwege - én tijdens het gitaarrijke I Wrote That Code - lijkt het tempo even omlaag te gaan op het tragere Phoenix, al begint de track met zware synths die ook halverwege de registers opentrekken. Zangeres Luwten doet nog een duit in het zakje op Tie Me Down. De Staat steekt ouderwets met kop en schouders boven hun rocksoortgenoten uit. Met Torre Florim als vernuftige spreekstalmeester. Luisteren!
Recensent Mania: Jelle Teitsma