De vijfde van De Staat. Na Wait For Evolution (2009), Machinery (2011),
I_CON (2013), en O (2016) is het uit Nijmegen afkomstige vijftal terug
met een nieuwe langspeler. Bubble Gum. Een album met elf nummers,
waarvan er tijdens hun optreden op Lowlands al twee voorbijkwamen.
Pikachu en Me Time. Vooral die tweede zorgde voor een genotvolle groove
in en rondom de tjokvolle Alpha. Zo tegen het avonduur werd de boel een
uur lang vakkundig plat gespeeld. Bubble Gum beschrijft het moderne
leven in de bubbel. Over verschillende groepen binnen de samenleving die
volledig vastzitten in hun eigen zeepbel. De beukende albumopener KITTY
KITTY werd al eerder gelanceerd, geflankeerd met een geniale video waar
het maniakale bijkans vanaf spat. Een instant live-favoriet, aangezien
hij tijdens de In The Round shows al ten gehore werd gebracht.
Geïnspireerd op de tijd dat de presidentiële campagne losging in
Amerika. Twee kampen. Links, rechts. Rood, wit. En zo zit Bubble Gum vol
met boodschappen. Verborgen, duidelijke, serieuze, sarcastische. Zoals
we van De Staat mogen verwachten kent de plaat amper zwakke plekken.
Bubble Gum rockt, ramt en knalt door. Exact halverwege - én tijdens het
gitaarrijke I Wrote That Code - lijkt het tempo even omlaag te gaan op
het tragere Phoenix, al begint de track met zware synths die ook
halverwege de registers opentrekken. Zangeres Luwten doet nog een duit
in het zakje op Tie Me Down. De Staat steekt ouderwets met kop en
schouders boven hun rocksoortgenoten uit. Met Torre Florim als
vernuftige spreekstalmeester. Luisteren!
Recensent
Mania: Jelle Teitsma