De wereld ziet er heel anders uit sinds het vorige Strokes album Comedown Machine uit 2013. In 2016 was er de Future Present Past ep, maar dat waren slechts drie nummers. In de tussentijd werd er (weer) onafhankelijk van elkaar muziek gemaakt. Zo bracht gitarist Albert Hammond Jr. soloalbums uit, zanger Julian Casablancas maakte twee albums met The Voidz en was in de weer met zijn label Cult Records, waarop onder meer The Growlers hun platen uitbrengen. Dan de nieuwe muziek. The Strokes klinken anno 2020 ook anders dan voorheen. Natuurlijk zijn er de scherpe gitaren, maar niet eerder hoorden we zoveel synths bij de New Yorkers. At The Door, het eerste nummer dat de band naar buiten bracht in aankondiging voor The New Abnormal, is daarvan een goed voorbeeld. Bad Decisions klinkt nog het meest als classic Strokes. Julian Casablancas gebruikt zijn stem op allerlei manieren, soms heerlijk nasaal en onverstaanbaar, de stijl waarmee hij bekend werd, maar ook duidelijker articulerend dan ooit (Eternal Summer). Het tempo ligt lekker laag en het nieuwe album voelt aan alsof het vijftal ditmaal niet had te dealen met het Is This It syndroom. Ze weten het zelf meer al te goed; Not The Same Anymore. Hierdoor, en misschien ook wel door de hulp van Rick Rubin, hebben The Strokes een erg goede plaat gemaakt. Om het plaatje helemaal af te maken is The New Abnormal gestoken in prachtige hoes; het schilderij Bird On Money van Jean-Michel Basquiat.
Recensent mania : Erik Damen