De wereld ziet er heel anders uit sinds het vorige Strokes album
Comedown Machine uit 2013. In 2016 was er de Future Present Past ep,
maar dat waren slechts drie nummers. In de tussentijd werd er (weer)
onafhankelijk van elkaar muziek gemaakt. Zo bracht gitarist Albert
Hammond Jr. soloalbums uit, zanger Julian Casablancas maakte twee albums
met The Voidz en was in de weer met zijn label Cult Records, waarop
onder meer The Growlers hun platen uitbrengen. Dan de nieuwe muziek. The
Strokes klinken anno 2020 ook anders dan voorheen. Natuurlijk zijn er
de scherpe gitaren, maar niet eerder hoorden we zoveel synths bij de New
Yorkers. At The Door, het eerste nummer dat de band naar buiten bracht
in aankondiging voor The New Abnormal, is daarvan een goed voorbeeld.
Bad Decisions klinkt nog het meest als classic Strokes. Julian
Casablancas gebruikt zijn stem op allerlei manieren, soms heerlijk
nasaal en onverstaanbaar, de stijl waarmee hij bekend werd, maar ook
duidelijker articulerend dan ooit (Eternal Summer). Het tempo ligt
lekker laag en het nieuwe album voelt aan alsof het vijftal ditmaal niet
had te dealen met het Is This It syndroom. Ze weten het zelf meer al te
goed; Not The Same Anymore. Hierdoor, en misschien ook wel door de hulp
van Rick Rubin, hebben The Strokes een erg goede plaat gemaakt. Om het
plaatje helemaal af te maken is The New Abnormal gestoken in prachtige
hoes; het schilderij Bird On Money van Jean-Michel Basquiat.
Recensent mania
: Erik Damen