Zoals Neerlands grootste filosoof al zei: “elk nadeel hep z’n voordeel.” En in het geval van progliefhebbers een groot voordeel want we hebben het over de nieuwste release van Transatlantic, het superverbond van Neal Morse (Spock’s Beard, solo), Roine Stolt (Flower Kings), Pete Trewavas (Marillion) en Mike Portnoy (Dream Theater). Die mannen hebben namelijk nog nooit van de uitdrukking ‘minder is meer’ gehoord, sterker nog, hun motto is ‘meer is nog lang niet genoeg.’ Wat is er nu eigenlijk aan de hand, vraagt u zich wellicht af? Nou, deze nieuwe plaat werd reeds in 2019 in de stopverf gezet door met name Morse die tijdens de lockdown nog eens naar de 90 gefabriceerde minuten keek en vond dat die maar ’s minder moesten worden. Uiteraard herinnerden zijn collega’s hem aan het motto van de band dus werd besloten de oorspronkelijke 90 minuten in tact te laten, waarna Morse zelf een korte versie mocht maken. Maar … beide versie moesten wel verschillend zijn en dus gingen de mannen hard aan de slag. En daar hadden ze genoeg tijd voor door de coronapandemie. Met als resultaat: niet één, niet twee maar drie schijven! Soms met dezelfde songtitels erop maar qua muziek zitten er altijd verschillen tussen. Her en der een totaal herschikt of zelfs nieuw nummer, en tel uit de winst voor de progfan. Zeg maar nee, dan krijg je er drie! Is de ene versie (de korte The Breath of Life of de lange Forevermore) nu beter dan de ander? Eigenlijk niet want het zijn echt verschillende platen geworden. Mijn lichte voorkeur gaat naar de lange versie, vooral omdat daar veel gitaarwerk van Stolt op staat. Maar op beide releases gaat met name bassist Pete Trewavas zo lekker tekeer dat ik nu al besloten heb beide versies op nummer 1 in mijn Top 10 van 2021 te zetten! Wie zegt dat dit geen mooi jaar is?