De creatieve geest van Motown huisproducer en schrijver Norman
Whitfield was bepaald nog niet uitgedoofd toen tweederde (de dames) van
de originele Undisputed Truth er de brui aan gaven in 1974, net op het
moment dat de carrière van The Magictones, een weinig opvallend maar
voor Detroitse begrippen uniek Funkadelic/ Parliament-minnend gezelschap
definitief tanende was. Whitfield en Joe 'Pep' Harris, het enige
overgebleven bandlid van Undisputed lijfden samen de maar wat gewillige
Magictones als geheel in om zo met vereende krachten een muzikale
koerswijziging richting P-Funk te maken, verder weg van Motown en
bijpassende imagoswitch thema ruimtevaart met zilveren facepaint en
witte Afro-pruiken (zie hoezen). Het publiek smulde er deze twee elpees
lang van (inclusief zelfs kleine hitjes) tot disco populairder werd en
Whitfield een zakelijk geschil kreeg met Motown waar hij een eigen label
(W, een omgekeerde M) aan overhield om lekker verder te knutselen met
nieuw talent. Bedankt weer, Ace!
Recensent mania
|
: Albert Jonker |