Back To Moon Beach is het negende studioalbum van Kurt Vile. Het album is opgenomen in zijn thuisstudio in Mount Airy, Pennsylvania. Het album is een mix van indierock, folk en country. De teksten van de nummers gaan over Vile's persoonlijke ervaringen en zijn observaties van de wereld om hem heen.

Deze ep volgt op het album van vorig jaar "Watch my moves . En het gaat verder waar hij was gebleven. Met negen nummers die iets minder dan een uur duren, zou Back to Moon Beach voor vrijwel elke andere artiest een volledig album vormen. Maar niet voor Kurt Vile. De EP, bestaande uit een paar nieuwe nummers en een paar bekende covers, is een leesteken in het huidige tijdperk van de indieartiest als muzikant, waarin hij de uptempo beats en pakkende indie hooks die al vroeg in zijn carrière gangbaar waren, inruilt voor peinzende refreinen en lange psychedelische grooves waarin je jezelf gemakkelijk kunt verliezen. In Back to Moon Beach wordt Vile overspoeld door melancholie. Hij wandelt ontspannen langs de oevers van zijn zelfgecreëerde maanstrand
Alsof hij zijn eigen idolen wil herdenken, nadert Vile het einde van de EP met twee covers. Ten eerste een heldere en vrolijke herhaling van Bob Dylans ‘Must be Santa’, een nummer met vocale steun van de dochters van Vile. Het vakantiedeuntje wordt onmiddellijk gevolgd door zijn vertolking van Wilco’s ‘Passenger side’ voordat hij afsluit met een nieuwe vertolking van nog een andere favoriet bij fans, ‘Cool water’.