Het zijn vreemde tijden. Neem Wilco's Cruel Country. Komt die niet uit 2022? Stond die plaat niet hoog in de jaarlijstjes van toonaangevende tijdschriften als Uncut, Variety en Mojo? Klopt. Voor de gebruikers van de streamingdiensten is Wilco's twaalfde studialbum oud nieuws, die luisteren al sinds juni vorig jaar naar Cruel Country. Daarnaast waren er enkele gelukkigen die vorig jaar een limited pre-release edition op cd wisten te bemachtigen, maar het gros van de liefhebbers van fysieke geluidsdragers heeft tot nu moeten wachten op een grootschalige release van dit album dat nu dan eindelijk zowel op cd als vinyl over twee schijven is verschenen, zodat alle 21 nummers erop passen. Dat is goed nieuws, want zoals veel recensenten vorig jaar al schreven: Cruel Country is een prachtige plaat. Na een dik half jaar staat die conclusie nog steeds. Het meest rootsy album van de band sinds Being There uit 1996, zo werd de plaat aangekondigd en dat is het ook, maar een terugkeer naar het geluid uit die dagen is Cruel Country geenszins, al was het maar omdat Jeff Tweedy zich inmiddels al jaren weet omringd door muzikanten die hele andere kwaliteiten bezitten dan zijn bandleden uit de begintijd. Qua sound doet deze pure liedjesplaat misschien nog wel het meest denken aan Sky Blue Sky. We kunnen er nog veel meer over schrijven, over de boeiende teksten bijvoorbeeld, maar de vele liefhebbers weten allang genoeg.